Vesa Lahti: Θραύσματα μιας φρεσκολουσμένης καθημερινότητας
Vesa Lahti, Το φως ξεχύνεται κάτω απ’ το νύχι, μτφ. Βίκυ Αλυσσανδράκη, εκδόσεις Σαιξπηρικόν
Ποτέ πια εμείς του Διονύση Μαρίνου
όπως γκρεμός που γεύεται
τη μυρωδιά του ανθρώπου
ή ένα κλαδί αλύγιστο
χωρίς αέρα φίλο
Μια ελεγεία για τον Κανόνα (και τον Harold Bloom)
Χάρολντ Μπλουμ: Αν ένα έργο δεν απαιτεί να ξαναδιαβαστεί, τότε είναι ακατάλληλο για τον Κανόνα
Λυκόφρονος Αλεξάνδρα, ένα ορυχείο παράξενων διηγήσεων
Για την Αλεξάνδρα του Λυκόφρονος, ένα μοντερνιστικό έργο του 3ου π.Χ αιώνα
Πετράρχης και Μακιαβέλι: δυο βιβλιόφιλοι περιπατητές της Αναγέννησης
Αναγνωστικές συνήθειες από την Αναγέννηση ως σήμερα
Η έμπνευση και η αυτολογοκρισία
Σκόρπια τα σύννεφα λευκά
σαν το χυμένο σπέρμα.
Nunc est bibendum: πίνοντας μ’ έναν αρχαίο Ρωμαίο
Ο Κουίντος Οράτιος Φλάκκος (Quintus Horatius Flaccus) και το κρασί
Ανυπόμονα σώματα πριν τη συντριβή
Για την ποιητική συλλογή της Τσαμπίκας Χατζηνικόλα «Ακροδάχτυλα», εκδ. Πόλις
The common reader
Για τη Βιρτζίνια Γουλφ και την αγάπη της ανάγνωσης
Δώρα Κασκάλη, Κάπου ν’ ακουμπήσεις
Σε σκέφτομαι / κι αμυγδαλιές /
ποτίζονται στο στόμα μου
Σταύρος Ζουμπουλάκης, Μιλώντας για την ευτυχία χωρίς νοσταλγία
Για το αυτοβιογραφικό βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη «Στ’ αμπέλια», εκδόσεις Πόλις
