Η ασύδοτη τρυφερότητα του Αλέξανδρου Ίσαρη για τον λαό των λυπημένων

Χωρίς αγάπη για τους ζωντανούς ανθρώπους, χωρίς την «ασύδοτη τρυφερότητα», η ψυχή πετρώνει, η ζωή σαν να ‘ναι φτιαγμένη από πηλό ραγίζει και κομματιάζεται· κι η τέχνη, η ποίηση το ίδιο.