Δύο πρόσωπα: ο ένας πίνει, ρωτάει, εξηγεί, διαπραγματεύεται. Ο άλλος, ανυποχώρητος, έχει τον τελευταίο λόγο.

Ένα κείμενο για τον Γιάννη Βαρβέρη στο οποίο η λέξη «θάνατος» αναφέρεται δεκαπέντε φορές

«Πελιδνά άμεμπτος, θλιβερά σεβαστός, αθεράπευτα μόνος», είναι ο Μπάρτλεμπυ, ο γραφιάς του Χέρμαν Μέλβιλ.

«Δεν αποκοιμούμαι ποτέ χωρίς ν’ αναγνώσω. Εάν πέπρωται να χάσω το φως των οφθαλμών, ας έχω τουλάχιστον την παρηγορίαν ότι τους εχρησιμοποίησα»