Τσαρλς Μπουκόφσκι, χασμουρητό…

πιστεύω πως μου αρέσει ο ύπνος

περισσότερο απ’ ό,τι σ’ οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο

έχω γνωρίσει.

.

έχω την ικανότητα να κοιμάμαι για

2 ή και 3 ημέρες και

νύχτες στη σειρά.

.

πηγαίνω στο κρεβάτι οποιαδήποτε

ώρα.

.

έτσι συχνά οι φιλενάδες μου

μπερδεύονται με μένα –

.

η ώρα είναι ας πούμε μία

και μισή το μεσημέρι:

.

«λοιπόν, εγώ πάω στο κρεβάτι τώρα, θα

κοιμηθώ λίγο…»

.

τις περισσότερες απ’ αυτές δεν τις νοιάζει, έρχονται

στο κρεβάτι μαζί μου

πιστεύοντας πως υπαινίσσομαι

σεξ

.

εγώ όμως θα τους γυρίσω την πλάτη

και θ’ αρχίσω να ροχαλίζω.

.

ίσως αυτό να εξηγεί, βέβαια,

γιατί τόσες πολλές απ’ τις φίλες μου

με αφήνουν.

.

όσο για τους γιατρούς, ποτέ δεν κατάφεραν

να βοηθήσουν:

.

«άκου, γιατρέ, έχω αυτή την επιθυμία να

πέφτω στο κρεβάτι και να κοιμάμαι, όλη

την ώρα σχεδόν.

τι πρόβλημα

έχω;»

.

«ασκείσαι αρκετά;»

.

«ναι…»

,

«η διατροφή σου είναι

καλή;»

.

«ναι…»

.

μου δίνουν πάντα κάποια

συνταγή

την οποία κι εγώ πετάω

κάπου μεταξύ του γραφείου τους και

του πάρκινγκ.

.

είναι μια παράξενη ασθένεια

γιατί ποτέ δεν μπορώ να κοιμηθώ μεταξύ

6 μ.μ. και μεσάνυχτα.

κοιμάμαι μόνο μετά

τα μεσάνυχτα

κι όταν σηκώνομαι

αποκλείεται να είναι

πριν απ’ το μεσημέρι.

.

κι αν χτυπήσει καμιά φορά το τηλέφωνο

στις 10.30 π.μ. ας πούμε

γίνομαι εντελώς έξαλλος

.

δεν ρωτάω καν ποιος είναι αυτός

που τηλεφωνεί

.

ουρλιάζω μες στο

τηλέφωνο: «ΤΙ ΣΤΟ

ΔΙΑΟΛΟ ΘΕΣ ΚΑΙ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙΣ

ΤΕΤΟΙΑ ΩΡΑ!»

.

και

κλείνω…

.

κάθε άνθρωπος, υποθέτω, έχει

τις παραξενιές του

προσπαθώντας όμως να είναι

φυσιολογικός

στα μάτια του

κόσμου

τις ξεπερνάει

με αποτέλεσμα

να καταστρέφει κάθε

ξεχωριστή του κλίση.

.

εγώ διατήρησα τις δικές μου

και πιστεύω πως

προικίσανε γενναιόδωρα

την ύπαρξή μου.

.

νομίζω πως αυτός είναι ο κύριος λόγος που

αποφάσισα να γίνω

συγγραφέας: μπορώ να γράφω

οποιαδήποτε ώρα και

να κοιμάμαι

όποτε στο διάολο

μου κάνει κέφι.

Ρέιμοντ Κάρβερ, Ύπνος

Κοιμήθηκε πάνω στα χέρια του.

Σε μια πέτρα πάνω.

Στα όρθια.

Στα πόδια κάποιου άλλου.

Κοιμήθηκε σε λεωφορεία, σε τρένα, σ’ αεροπλάνα.

Κοιμήθηκε εν ώρα υπηρεσίας.

Κοιμήθηκε στο πλάι του δρόμου.

Κοιμήθηκε πάνω σ’ ένα σακί με μήλα.

Κοιμήθηκε στα δημόσια αποχωρητήρια.

Στο πατάρι ενός αχυρώνα.

Στο Σούπερ Ντομ.

Κοιμήθηκε σε μια Τζάγκουαρ και στην καρότσα ενός ημιφορτηγού.

Κοιμήθηκε σε θέατρα.

Μέσα στη φυλακή.

Πάνω σε πλοία.

Κοιμήθηκε σε καλύβες και μια φορά μες σ’ ένα κάστρο.

Κοιμήθηκε στη βροχή.

Κάτω απ’ τον καυτερό ήλιο κοιμήθηκε.

Στη ράχη ενός αλόγου.

Κοιμήθηκε σε καρέκλες, σ’ εκκλησίες, σε ξενοδοχεία πολυτελείας.

Όλη του τη ζωή κοιμόταν κάτω από παράξενες στέγες.

Τώρα κοιμάται κάτω από το χώμα.

Κοιμάται, κοιμάται.

Σαν ένας αρχαίος βασιλιάς.

 [μτφ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος]