Μαργαρίτα Νταλακμάνη, Βεγγέρα
Δύο πρόσωπα: ο ένας πίνει, ρωτάει, εξηγεί, διαπραγματεύεται. Ο άλλος, ανυποχώρητος, έχει τον τελευταίο λόγο.
Γιάννης Βαρβέρης, Ένας μη εκδρομικός τύπος
Ένα κείμενο για τον Γιάννη Βαρβέρη στο οποίο η λέξη «θάνατος» αναφέρεται δεκαπέντε φορές
Ο Μπουκόφσκι ετοιμάζει αβγά και μπέικον για τον Ρέιμοντ Κάρβερ
Ο Bukowski, ο Carver και για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για βρόμικο ρεαλισμό
Ο θρησκευτικός και ερωτικός κόσμος του Τάκη Παπατσώνη
Για το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη «Αρχή Σοφίας και κατακόκκινα όνειρα – Πίστη και έρωτας στον Τ.Κ. Παπατσώνη», εκδόσεις Πόλις.
Mary Oliver, Η καλοκαιρινή μέρα
Πες μου, τι σκοπεύεις να κάνεις
με τη μία, άγρια και πολύτιμη ζωή σου;
Όλα τα πρόσωπα που υπήρξαν είναι ένα [Ντίνος Σιώτης]
Για την ποιητική συλλογή του Ντίνου Σιώτη «Μάρθα, Μάρθα», εκδ. Γαβριηλίδης
Μη βαδίζεις με τα μάτια δεμένα [Γιώργος Λίλλης]
Για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Λίλλη «Ο άνθρωπος τανκ»
Τις περισσότερες φορές αυτό είναι αρκετό
Πώς γράφονται τα ποιήματα και γιατί γράφονται
Ελένη Γαλάνη: Φαντάσματα κήπου σε άγονους καιρούς
Για την ποιητική συλλογή της Ελένης Ν. Γαλάνη «Terrarium, Το Πείραμα του Ward», εκδ. Μελάνι
μερικές φορές είναι πιο εύκολο να σκοτώσεις κάποιον άλλο
Ένα ποίημα του Τσαρλς Μπουκόφσκι από το βιβλίο «70 χρόνια φαγούρα», μτφ. Χαράλαμπος Γιαννακόπουλος
