Ο Κυριάκος Σταμέλος και το πιο ιδιότυπο βιβλίο της νεοελληνικής ποίησης
Η Δεύτερη γραφή του Κυριάκου Σταμέλου, η πιο ιδιότυπη ποιητική συλλογή της νεοελληνικής λογοτεχνίας
Μαργαρίτα Νταλακμάνη, Βεγγέρα
Δύο πρόσωπα: ο ένας πίνει, ρωτάει, εξηγεί, διαπραγματεύεται. Ο άλλος, ανυποχώρητος, έχει τον τελευταίο λόγο.
Γιάννης Βαρβέρης, Ένας μη εκδρομικός τύπος
Ένα κείμενο για τον Γιάννη Βαρβέρη στο οποίο η λέξη «θάνατος» αναφέρεται δεκαπέντε φορές
Ο Μπουκόφσκι ετοιμάζει αβγά και μπέικον για τον Ρέιμοντ Κάρβερ
Ο Bukowski, ο Carver και για τι πράγμα μιλάμε όταν μιλάμε για βρόμικο ρεαλισμό
Ο θρησκευτικός και ερωτικός κόσμος του Τάκη Παπατσώνη
Για το βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη «Αρχή Σοφίας και κατακόκκινα όνειρα – Πίστη και έρωτας στον Τ.Κ. Παπατσώνη», εκδόσεις Πόλις.
Mary Oliver, Η καλοκαιρινή μέρα
Πες μου, τι σκοπεύεις να κάνεις
με τη μία, άγρια και πολύτιμη ζωή σου;
Όλα τα πρόσωπα που υπήρξαν είναι ένα [Ντίνος Σιώτης]
Για την ποιητική συλλογή του Ντίνου Σιώτη «Μάρθα, Μάρθα», εκδ. Γαβριηλίδης
Μη βαδίζεις με τα μάτια δεμένα [Γιώργος Λίλλης]
Για την ποιητική συλλογή του Γιώργου Λίλλη «Ο άνθρωπος τανκ»
Τις περισσότερες φορές αυτό είναι αρκετό
Πώς γράφονται τα ποιήματα και γιατί γράφονται
Ελένη Γαλάνη: Φαντάσματα κήπου σε άγονους καιρούς
Για την ποιητική συλλογή της Ελένης Ν. Γαλάνη «Terrarium, Το Πείραμα του Ward», εκδ. Μελάνι
