Ο Φίλιπ Μάρλοου στο λιμάνι του Πειραιά

«Μίλησα για σένα με τον Ράνταλ. Σε θυμάται πολύ καλά, σχετικά με μια υπόθεση κάτω στην παραλία». Μετακίνησε τα πόδια του πάνω στο χαλί, σαν να ήταν υπερβολικά κουρασμένα. Το σκληρό γερασμένο του πρόσωπο ήταν γεμάτο ρυτίδες και σταχτί από την εξάντληση. «Είπε πως δεν είσαι άνθρωπος που θα δολοφονούσε κάποιον. Λέει ότι είσαι εντάξει τύπος, έντιμος».

«Πολύ ευγενικό εκ μέρους του», είπα.

«Λέει ότι κάνεις καλό καφέ και ότι ξυπνάς κάπως αργά το πρωί, ότι οι συζητήσεις μαζί σου είναι πάντα απολαυστικές και ότι πρέπει να πιστεύουμε όλα όσα μας λες, αρκεί να μπορούμε να βρούμε πέντε διαφορετικούς μάρτυρες για να τα επιβεβαιώσουν».

(Ρέιμοντ Τσάντλερ, Το ψηλό παράθυρο, μτφ. Χ. Γ.)